در عظمت وفات رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله

«1228»

284.وَ قَالَ (علیه السلام) :عَلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله)سَاعَةَ دُفِنَ  إِنَّ الصَّبْرَ لَجَمِیلٌ إِلَّا عَنْكَ وَ إِنَّ الْجَزَعَ لَقَبِیحٌ إِلَّا عَلَيْكَ وَ إِنَّ الْمُصَابَ بِكَ لَجَلِیلٌ وَ إِنَّهُ قَبْلَكَ وَ بَعْدَكَ لَجَلَلٌ .

امام علیه السّلام بر سر قبر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله ساعتى كه آن حضرت را بخاك سپردند (در عظمت وفات آن بزرگوار) فرموده است : 1-شكیبائى نیكو است مگر از (جدائى) تو و بیتابى زشت است مگر بر (مرگ) تو (زیرا آن حضرت اصل دین و پیشواى آن بود پس بیتابى در مصیبت او زشت نیست چون این بیتابى مستلزم آنست كه همیشه از خوها و روش آن بزرگوار یاد شود و شكیبائى در آن نیكو نمى باشد چون مستلزم بیخبرى از آن است) 2-  و اندوهى كه بسبب (وفات) تو رسیده بزرگ است، و اندوه پیش از تو و پس از تو (نسبت به اندوه به حضرتت) آسان و كوچك است.